Józef Orwid, aktor teatrów warszawskich

W latach trzydziestych XX wieku wraz z rodziną zamieszkał w Urlach, a tuż przed wybuchem II wojny światowej przeprowadził się do Zielonki, do domu przy ulicy Sienkiewicza. Codziennie dojeżdżał do pracy w warszawskich teatrach kolejką: Józef Orwid – aktor charakterystyczny i komik przedwojennego kina, z sukcesami występujący na scenach drama­tycznych, gdzie partnerował m.in. Dymszy i Ćwiklińskiej. Jednak, jak twierdzą krytycy, „uznaniu nie towarzyszył rozgłos”. Aktor nieznany, czy nie poznany?Józef Orwid (prawdziwe nazwisko Kotschy) urodził się 14 września 1891 roku w Besku k. Sanoka. Ukończył 6 klas Gimnazjum im. Św. Jacka w Krakowie, już wtedy używał nazwiska Orwid) i jeszcze w tym samym roku debiutował na scenie Teatru Ludowego w Krakowie, gdzie grał do 1913 roku.

Rozpocząłem karierę artystyczną w teatrze Rygiera w Krakowie, skąd zostałem zaangażowany do teatru im. Juliusza Słowackiego ( … ). Woj­na przerwała na okres 5 lat moją pracę w teatrze. Służyłem w wojsku austriackim, ale frontu nie widziałem ani razu ( … ). Po zakończeniu służby wojskowej powróciłem do teatru im. J. Słowackiego, skąd po krótkim okresie czasu zaangażowany zostałem do teatrów warszawskich – wspo­minał Orwid w jednym z wywiadów prasowych.

Okres warszawski w karierze artystycznej Orwida rozpoczął się w 1922 roku, gdzie po „ki1ku zmianach” z zatrzymał się na dłużej w Teatrze Polskim. W latach 1922-1926 grał nie tylko w Polskim, ale też w Małym i teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego. W latach 1926-1933 był w zespo­le Miejskich Teatrów Dramatycznych, a od 1934 roku do wybuchu wojny w zespole Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej.

Powierzchowność Orwida nie wyróżniała się niczym szczególnym. Był mężczyzną średniego wzrostu i średniej tuszy. Miał szczerą, sympatyczną twarz, którą postarzała trochę przedwczesna łysina. Wygląd zewnętrzny predestynował go do ról zabawnych starszych panów. Grywał więc jowialnych ojców lub wujów, zahukanych przez swoje połowice mężów i podstarzałych, niewczesnych… ­

Aneta Kielak
Studia i Materiały do dziejów Powiatu Wołomińskiego (2006)

Może Ci się również spodoba