Bolesław Jeziorański – rzeźbiarz z dworku Norwida

Dworek szlachecki w Laskowie-Głuchach, słynny dzięki swym znakomitym właścicielom i mieszkańcom, był także domem dla Bolesława Jeziorańskiego, artysty znanego w pierwszej ćwierci XX wieku głównie ze swoich prac rzeźbiarskich. Przyćmiony wielkimi nazwiskami Norwidów i Wajdów, często bywa zapominany bądź pomijany podczas omawiania historii tego miejsca. Dlatego też warto przypomnieć jego sylwetkę i twórczość, aby przekonać się, że także on był interesującą osobowością twórczą z dużym artystycznym dorobkiem. ­Bolesław Jeziorański pochodził z rodziny o głębokich patriotycznych korzeniach. Rodzina została uszlachcona w 1842 roku, kiedy to dziadek Bolesława, Jan, naczelnik sekcji w Komisji Skarbu, uzyskał tytuł szlachecki w Królestwie Polskim. Ojciec rzeźbiarza, Karol (ur. w 1832 r.), także był urzędnikiem, pełnił funkcję sekretarza Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.

Osobą, której losy tragicznie wpisały się w historię Polski, był stryj Bolesława, Jan (1834-1864). Pracował jako rewizor dochodów tabacznych w Warszawie, gdy w 1863 roku wybuchło Powstanie Styczniowe, do którego się przyłączył. Kiedy Romuald Traugutt objął dyktaturę, Jan Jeziorań­ski pełnił funkcję referenta, a następnie komisarza komunikacji przy Sekretariacie Rządu Narodowego, wreszcie kierownika poczty Rządu. Aresztowany przez Rosjan, torturowany i męczony, wraz z Trauguttem, Krajew­skim, Toczyskim i Żulińskim został stracony na stokach Cytadeli  sierpnia 1864 roku. Pozostawił poślubioną dwa lata wcześniej żonę i córkę. Stry­jecznym bratem Jana Jeziorańskiego był Antoni Jeziorański, generał Powstania Styczniowego, dowódca oddziałów polskich podczas wielu potyczek i bitew, uczestnik ruchu patriotycznego i spiskowego, więziony w Cytadeli, a także w Kufstein i Meran.­­­­­

Warto nadmienić, że potomkiem tego rodu był również Jan Nowak Jeziorański (prawdziwe nazwisko: Zdzisław Antoni Jeziorański), słynny kurier z Warszawy, założyciel radia Wolna Europa. Wielką estymą i szacunkiem darzył on swego dalekiego krewnego.

Jolanta Boguszewska
Studia i Materiały do dziejów Powiatu Wołomińskiego (2006)

Może Ci się również spodoba