Biblioteka Pedagogiczna w Wołominie

Wstęp. 1. Dzieje bibliotek pedagogicznych w Polsce. 2. Szkolnictwo w Wołominie. 3. Biblioteka pedagogiczna w Wołominie w latach 1955-1995. 4. Charakterystyka i funkcje księgozbioru. 5. Formy działalności biblioteki. Zakończenie ­

Monografia Biblioteki Pedagogicznej w Wołominie, Filii Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej i m.st. Warszawy im. Komisji Edukacji Narodowej zainspirowana została 40-1etnią historią placówki, jej wyróżnia­jącą się działalnością, która łączy w sobie zarówno funkcje bibliotekarskie, jak i kulturalno-oświatowe. ­

Zastosowano ujęcie faktograficzne. Podstawą opracowania monografii były źródła informacji w postaci sprawozdań opisowych z działalności Biblioteki Pedagogicznej w Wołominie za lata 1959-1995, rocznych spra­wozdań dla Głównego Urzędu Statystycznego z pracy placówki od 1956 r. do chwili obecnej, dokumentacja Biblioteki, materiały dotyczące historii oświaty w regionie, głównie wspomnienia nauczycieli w postaci rękopisów i maszynopisów opracowywane przez Bibliotekę, ponadto akty prawne normujące działalność bibliotek pedagogicznych.

Sieć bibliotek pedagogicznych organizowana w Polsce po drugiej wojnie światowej wyrosła na wzorach i tradycjach bibliotek z czasów II Rzeczypospolitej, głównie centralnych bibliotek pedagogicznych organi­zowanych przy kuratoriach okręgów szkolnych. Sama idea bibliotek przeznaczonych dla nauczycieli sięga czasów Komisji Edukacji Narodowej, a ich zalążki tkwią w szesnastowiecznych bibliotekach gimnazjalnych. Zna dobrze Komisyja, jak wielka jest pomocą nauczycielom prywatne czytanie do nabrania światła ku udzielaniu Onego uczniom swoim, i że na to potrzebny jest  zakład po szkołach bibliotek, nie tak wielkością, jako raczej wyborem autorów – czytamy liście KEN z dn. 9 III 1789 r. do Szkoły Głównej Koronnej, wskazującym na rolę, jaką ma pełnić biblioteka w szkole i na sposób jej właściwego zorganizowania.

Renata Gawędka
Studia i Materiały do dziejów Powiatu Wołomińskiego (2006)