G. P. Dudzik, J. Boguszewska – Nasfeterowie
O Januszu Nasfeterze – filmowcu, pisarzu, grafiku – nie napisano, jak do tej pory, żadnej monografii. Nie poddano pełnej analizie jego wieloletniej twórczości, nie badano jego drogi artystycznej, znaczenia pracy tego artysty dla polskiego filmu.
Nasfeterowie byli rodziną ściśle związaną ze środowiskiem artystycznym jeszcze przed II wojną światową. Stefan Nasfeter z Wołomina, stryj Janusza, był przed wojną właścicielem studia filmowego w Warszawie oraz kina w Wołominie.
Kiedy przystępowaliśmy do zbierania materiałów o Januszu Nasfeterze, zastanowił nas ogromny wkład twórczości Janusza Nasfetera w historię polskiego kina – a szczególnie kina dla dzieci i o dzieciach, przy jednoczesnym braku opracowań, które w sposób syntetyczny ujmowałyby dorobek tego reżysera. Nawet śmierć Janusza Nasfetera, w 1998 r., przesz/a w opinii publicznej niejako ukradkiem, przypieczętowując nieobecność reżysera w życiu artystycznym w ostatnich latach jego życia.
Podjęliśmy próbę przypomnienia postaci Janusza Nasfetera, mimo przekonania że ze względu na ogrom jego twórczości głównie filmowej, ale także pisarskiej i graficznej, jest to zadanie znacznie przekraczające możliwości ma/ej publikacji towarzyszącej przeglądowi jego filmów. Książka nie jest kompendium wiedzy o Januszu Nasfeterze, chociaż może być wstępem do dyskusji nad twórczością tego wielkiego i zapomnianego reżysera.
W 1998 roku Piotr Łazarkiewicz napisał: „Śmierć Janusza Nasfetera uświadamia nam jeszcze raz potrzebę opisania historii polskiego kina. Prawdziwego, nie poddanego rozmaitym presjom, przewartościowania jego dorobku. Ktoś to powinien w końcu zrobić. Tylko kto?”
Podjęliśmy wyzwanie ustalenia jednego, małego i zapomnianego elementu tej pożądanej układanki. Przedstawiamy Janusza Nasfetera… na tle rodziny wołomińskich Nasfeterów.
G. P. Dudzik, J. Boguszewska
Nasfeterowie
Ząbki 2004
